Ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia z dnia 20 marca 2025 r. wprowadza szereg rozwiązań opartych na technologiach cyfrowych, które mają na celu modernizację i usprawnienie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia.

Wprowadzenie nowej ustawy wynika z konieczności dostosowania polskiego prawa do dynamicznie zmieniających się realiów rynku pracy.  Dotychczas obowiązująca ustawa z 2004 roku była nowelizowana ponad 200 razy, co świadczy o jej niedostosowaniu do obecnych potrzeb.

Nowa ustawa ma na celu unowocześnienie urzędów pracy, zwiększenie efektywności publicznych służb zatrudnienia oraz dostosowanie instrumentów wsparcia do realnych potrzeb osób poszukujących pracy i pracodawców.

Kluczowe obszary cyfryzacji przewidziane w ustawie obejmują:

1. Obsługa cudzoziemców

• • Pełna cyfryzacja procedur uzyskania zezwoleń na pracę dla cudzoziemców – uproszczenie formalności administracyjnych oraz wzmocnienie roli publicznych służb zatrudnienia.

2. Indywidualne konta online

• • Tworzenie kont dla bezrobotnych, pracujących, pracodawców i agencji zatrudnienia – konta umożliwią m.in. rejestrację online i usprawnią kontakt z urzędami pracy.

• • Uwierzytelnianie kont z wykorzystaniem aplikacji mObywatel – integracja z krajowymi systemami cyfrowymi.

• • Możliwość składania dokumentów drogą elektroniczną – wnioski o pomoc, wyjaśnienia, odwołania i zażalenia będą mogły zostać wysłane za pośrednictwem indywidualnego konto.

3. Nowy system wspierający poszukiwanie pracy

• • Zaawansowany system teleinformatyczny – umożliwi tworzenie profili zawodowych (CV), otrzymywanie pomocy od urzędów online oraz natychmiastowe powiadamianie o dopasowanych ofertach pracy.

4. Rozszerzenie bazy ofert pracy

• • Zwiększenie liczby ofert w systemie ePraca – dzięki uproszczeniu procedury zgłaszania ofert pracy przez pracodawców.

• • Automatyczne pobieranie ofert z publicznych źródeł – np. z portalu KPRM z ofertami pracy w służbie cywilnej.

• • Możliwość publikowania ofert przez osoby fizyczne i rolników – poszerzenie dostępności rynku pracy.

• • Zgłaszanie ofert do wielu urzędów pracy – za pomocą jednego systemu cyfrowego.

5. Baza CV i dopasowywanie ofert

• • Tworzenie ogólnopolskiej Bazy CV – powiązanej z systemem ePraca, co umożliwi automatyczne dopasowywanie ofert do kandydatów.

6. Weryfikacja pracodawców

• • Sprawdzanie wiarygodności pracodawców – dostęp do informacji o zaległościach finansowych i historii naruszeń prawa pracy za pośrednictwem systemów teleinformatycznych.

7. Poradnictwo zawodowe online

• • Rozszerzenie dostępu do e-usług doradczych – większy zakres pomocy dostępnej online.

8. Elektroniczna dokumentacja i dane

• • Zarządzanie dokumentacją w systemie teleinformatycznym – szerokie wykorzystanie narzędzi cyfrowych do prowadzenia i udostępniania dokumentów (Dział IV ustawy).

• • Przetwarzanie danych osobowych – uregulowane w Dziale V ustawy, w kontekście cyfrowych usług zatrudnienia.

9. Monitoring i analiza danych

• • Plan Rozwoju Publicznych Służb Zatrudnienia – przewiduje gromadzenie i analizę danych z urzędów pracy (WUP i PUP) przy użyciu narzędzi cyfrowych.

10. Przepisy wykonawcze i integracja z istniejącymi systemami

• • Rozporządzenie MRPiPS – regulujące systemy teleinformatyczne w publicznych służbach zatrudnienia.

• • Wpis do Bazy Usług Rozwojowych – zastąpienie Rejestru Instytucji Szkoleniowych wpisem do cyfrowej platformy BUR.

Podsumowanie

Nowa ustawa w znacznym stopniu opiera się na wykorzystaniu technologii cyfrowych w niemal wszystkich kluczowych aspektach działania rynku pracy – od rejestracji bezrobotnych i obsługi pracodawców, przez komunikację i wymianę danych, po doradztwo zawodowe i weryfikację ofert. Celem tych rozwiązań jest zwiększenie efektywności, dostępności i przejrzystości usług publicznych służb zatrudnienia.

Link do ustawy: USTAWA z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia